Wakacje! Recenzja: Dzień Niepodległości: Odrodzenie

 Hejka!
 Mimo że nie pisałam przez trzy miesiące postanowiłam powrócić tutaj z bardziej pozytywną energią. Okej... nie będę pisać o wydarzeniach z ostatnich miesięcy, bo nie wiedziałabym nawet od czego zacząć. Po prostu było ciężko. Poprawki, kartkówki itp...
 24.06.2016 roku nadszedł ten długo wyczekiwany dzień: zakończenie roku szkolnego! Dla kogo fajnie, dla tego fajnie. Ja nie przepadam za wakacjami. Tego dnia nie tylko odebrałam świadectwo, ale pojechałam z przyjaciółmi do kina. Ogólnie było fajnie.
RECENZJA:
 Film jest drugą częścią sławnej produkcji Ronalda Emmericha pt: .... Dzień Niepodległości. Według mnie jeden z najlepszych filmów science fiction. Jak to jest z sequelem?
 Zwiastun zdecydowanie przyciąga do kin. Jest tylko jeden jego minus... pokazuje nam 90% wydarzeń z filmu.
 Dużym plusem jest pojawienie się bohaterów z pierwszej części i co najważniejsze odgrywali oni bardzo znaczące role. Zobaczyliśmy także córkę prezydenta, która była świetnie dobrana (jeśli chodzi o wygląd, podobieństwo do ojca) oraz jej narzeczonego, w którego rolę wcielił się niesamowity Liam Hemsworth. Przez cały seans przewijały się wątki z części poprzedniej, co pozwoliło widzowi przypomnieć sobie wiele scen z 1996 roku.
 W drugiej odsłonie, rzecz dzieje się 20 lat po wydarzeniach z 96. Nowoczesny świat, pełen technologii obcych zostaje po raz drugi zaatakowany przez kosmitów. OCZYWIŚCIE kilka dni wcześniej więzieni przez ludzi przybysze zaczynają świętować, a chory psychicznie prezydent Whitmore ma wizje dotyczące kolejnego ataku. Cały film ma bardzo podniosłą atmosferę, czego można się spodziewać po samym tytule. Nie brakuje humoru i niepotrzebnych scen, których było wystarczająco dużo, aby przyciągnąć moją uwagę. Znalazłoby się kilka błędów logicznych (także tych dotyczących samej, niepodważalnej teorii względności oraz rzekomego tlenu w próżni- co jest totalną abstrakcją). Jednak zważając na to, że jest to sci-fi wybaczyłam filmowi te błędy. Zakończenie jest tak przewidywalne, że bardziej przewidywalne byłoby tylko doświadczenie z coca-colą i mentosami, przez co zapewniło mi piękne porównanie również do chemii. Einstein nie czuje się wyróżniony.
 Wracając jeszcze na moment do filmu: efekty specjalne. Według mnie zostały wykonane porządnie i na pewno nie były jakoś bardzo przerysowane. Fajnie, że twórcy przybliżyli nam troszkę wygląd i działanie statku obcych. Na końcu dowiadujemy się, że powstanie trzecia część tej niezwykłej serii, co z jednej strony mnie cieszy, a z drugiej niepokoi, ale jak wiadomo: hajs musi się zgadzać.
 Ode mnie to na tyle. Ogólnie polecam wybrać się na niego do kina, koniecznie w 3D. Ocena w skali 0-10.... 7 wystarczy :)

Kosmiczne ferie

Mamy Marzec, a to dopiero 2 post w 2016. Jest co świętować.
 Powiem tak, nie jestem zbyt zajęta szkołą, sprawami rodzinnymi, czy znajomymi; po prostu nie mam weny. Idzie wiosna. Czuć to w powietrzu. Spokojnie, nie będę dzisiaj pisać o powietrzu. Poprzedni post o czasie, ten o powietrzu. Mimo, że nie chcę pisać o związku azotu, tlenu i innych pierwiastków to poświęciłam już na to cztery zdania. Może jednak... nie.
 Chcę, żeby było na luzie. Nie wiem dlaczego, ale zawsze jak coś tutaj piszę to jestem zestresowana. Ale do rzeczy. Tydzień temu skończyły się ferie. Co robiłam w ferie? Gdybym robiła coś ciekawego to bym napisała. Chociaż w sumie... jednak nie. Robiłam ciekawe rzeczy, a nie napisałam. Miałam dwa tygodnie i gdybym była mniej leniwa to w datach postów nie zabrakło by takiego miesiąca jak LUTY. Tak, znów zmieniam temat. Więc: przede wszystkim się wyspałam. Oprócz tego oglądałam filmy, grałam w simsy i czytałam książki. Przeczytałam dwie. Obie z serii Star Wars, ale z tych nowszych: "Koniec i początek" (p.s. polscy tłumacze dali popis nawet w książce bo zamiast "następstwa" przetłumaczyli ją "koniec i początek") oraz "Lordów Sithów". I tak jak mówiłam w tłumaczeniach wkradł się błąd, ale tym razem nie w tytule, a w jednym z rozdziałów (domyśliłam się po prostu, że chyba coś miało brzmieć inaczej). Aha i jeśli macie tak jak ja totalną fazę na kosmos (w co wątpię) najlepsze filmy ever w tej tematyce:
- "Interstellar"
- "Marsjanin"
- "Odyseja kosmiczna 2001" i 2010 (stwierdzam, że ludzie w latach 60 i 80 dziwnie sonie wyobrażali przyszłość)
 Wiem, że to bardzo znane filmy, ale są naprawdę dobre. I to tyle... mam nadzieję, że 20-21 linijek wystarczy na opisanie miesiąca (chyba, że czytacie to w wersji na komórki).

 Stare zdjęcia z czasów jesieni.

Czas na wpis...

 Hejka!
Dzisiaj chciało mi się coś napisać. Znów chaotyczny post.
Grudzień: mikołajki, moje urodziny, urodziny z koleżankami, "Gwiezdne Wojny", przerwa świąteczna, święta, sylwestra... czy warto o tym pisać? Może w skrócie. Było... no cóż... okej.
 Teraz: jestem w domu. Piszę cokolwiek, bo mam dobre chęci. Jakoś mi nie wychodzi. Chęci słabną. Jest ciemno. To akurat dobrze. Brak chęci. Muszę. Chcę. Polubiłam zimę. Zawsze była dla mnie na 3 miejscu w rankingu pór roku, ale w sumie nie jest tak źle. Zamieniła się miejscem z wiosną (czyli wiosna na 3, a zima na 2. Przynajmniej na jakiś czas). Czas. To bardzo potrzebna rzecz. W zasadzie czas nie jest rzeczą. Nie jest namacalny, ani nie można go naprawić, ani popsuć jak na przykład... telefon. Oczywiście nie mam na myśli tego, że zepsułam telefon. Zegar dużo łatwiej zepsuć niż sam czas. Mimo tego, że zegar nie działa, czas będzie płynął. Czy ja mam depresję? Nie... to by było bez sensu... strata czasu ;)
 A teraz na serio. Cały CZAS było na serio, ale rozluźnię atmosferę jakimś żartem...
- Jak się nazywa człowiek liżący parę wodną?
- Paralizator!
Słaby żart, ale mam na zapas drugi:
-Jak nazywa się wymarła rasa koni?
-Koniec!
Poziom mojego poczucia humoru spadł o jakieś 99%
Ciekawe kto dotrwał do tego momentu wpisu. Ja! Ale gdybym była czytelnikiem to bym już dawno go nie czytała.
Przyszłość: codzienność, rutyna, zwyczajność i stateczność (prawie jak hobbit, tylko okolica brzydsza)
Czasem mi się wydaje, że powinnam zostać filozofem. Lecz zawsze dochodzę do tego, że jednak nie. Zdecydowanie nie.
Okej... na koniec zdjęcia i piosenka: COMA 100 tysięcy jednakowych miast

Zima zima!

 Hejka!
 Nie ważne, że zdarzyło się to ponad tydzień temu. Ważne, że było fajne! Mowa oczywiście o śniegu... Śnieżne zdjęcia. Pięknie. Lubię śnieg i uświadomiłam sobie jak świetnym jest tłem do zdjęć. Wolę jednak fotografować naturę i dzielić się z Wami zdjęciami na blogu....

 Teraz troszkę o weekendzie, który był szczególnie... przepełniony wydarzeniami? W piątek jechałam na wycieczkę szkolną do Kościerzyny... robiliśmy papier, pletliśmy koszyki i ozdabialiśmy kartki. Ogólnie było dość nudno. Potem pojechaliśmy jeszcze do muzeum. Dopiero w autobusie w drodze powrotnej było fajnie... hehe jak zawsze. Do domu szłam na piechotę i co najważniejsze nie sama, ale z koleżankami, które mieszkają zupełnie gdzieś indziej i nie po drodze im było ze mną iść, a jednak odprowadziły mnie pod sam dom. Uwielbiam takie spacery. Na 19 szłam do wujka na urodziny do restauracji i... czytałam książkę (zdjęcie na instagramie) oraz robiłam zdjęcia.
 W sobotę wstałam o 11! Na 13:00 był obiad u babci, a już o 16:00 pojechałam na urodziny do koleżanki. Tam było świeeeeeeeetnie ;) Heh. Totalny luz. Cały wieczór się śmialiśmy. Poznałam nową osobę i okazało się, że obie lubimy simsy i z zniecierpliwieniem czekamy na nowy dodatek ("Spotkajmy się"- 10.grudnia <3). Wróciłam dopiero około 22:30. Tak... ale ze mnie buntownik. Ważne, że w końcu odpoczęłam. Bardzo lubię być zajęta.
 Więc... pytanie do Was na koniec (liczę na odpowiedź): Czy czujecie już święta?

2005! Słodkie Takoyaki

 Hejka!
Dwa tysiące pięć wyświetleń! Powód do świętowania? Dla mnie jak najbardziej. Bardzo długo czekałam na tę liczbę. Z tej okazji postanowiłam, że zrobię coś do jedzonka ;)
 Takoyaki. Jest to tradycyjne japońskie danie, złożone z ciasta i kawałka ośmiornicy w środku. Pierwotnie podawane na słono, teraz coraz popularniejsza staje się jego słodka wersja, którą zrobiłam.
Przepis jest prosty i nie będę rozpisywać składników i sposobu przygotowania, bo to nie blog kucharski. Wybrałam opcję "na skróty", czyli zamiast od podstaw wyrabiać ciasto, zrobiłam je z paczki. To było ciasto do babeczek, ale w tym daniu (o ile można to tak nazwać) sprawdziło się idealnie.

Foremki z Lidla.

Wlałam w nie ciasto i dodałam do środka- zamiast ośmiornicy- gorzką czekoladę...

Do misek rozsypałam ozdoby i roztapiałam czekoladę (z pomocą mamy oczywiście... moja nieporęczność w kuchni)

Oczywiście przygotowałam sobie patyki do szaszłyków, które na chwilkę stały się patykami nie do szaszłyków, szklankę, do której potem włożyłam gotowe kulki, i oczywiście upieczone takoyaki.

Tak wyglądały skończone, mega słodkie kuleczki. To tylko część z nich, bo udało nam się zrobić jeszcze drugą porcję. Zdjęcie już dawno było na instagramie, więc możecie się domyślać, że nie robiłam tego wczoraj...
 Poza tym, od ponad pół roku prowadzę bloga i dopiero teraz pojawił się kulinarny wpis.
 Jeszcze raz baardzo dziękuję za ponad 2000 wyświetleń!

Projekt "Zachód"

 Hejka!
 Dawno temu chciałam już o tym napisać, ale jakoś tak wyszło, że dopiero teraz się do tego zabrałam. Ostatnio zaczęłam prawie codziennie robić zdjęcia zachodom słońca. Mówię "prawie", bo niekiedy te zachody nie są jakoś bardzo spektakularne. Więc, zaczęło się to w październiku lub wrześniu... nie pamiętam dokładnie. W każdym razie zdjęcia wyszły... fajnie. Efekty ogólnie mi się podobają. Na dole wstawię kilka zdjęć.
 Kolejną sprawą jest mój kanał. Jeju... usunęłam go. Nie jest mi smutno, nie wpłynęło to na moje życie. Po prostu ten kanał był eksperymentem, próbą... czymś w rodzaju "zobaczę jak sobie poradzę". No, powiem szczerze, że średnio mi wychodziło, ale na razie zajmę się innym projektem związanym z nagrywaniem, ale tym razem nie na youtube`a. Chyba nie chcę zdradzać co to będzie. Przemyślałam sobie wszystko i nie wykluczam, że do prowadzenia kanału kiedyś wrócę, ale nie będzie to to samo.
 Sytuacja wygląda tak, że na blogu już niedługo będę świętować 2000 wyświetleń. ŁAŁ fajnie. Nie mam nic specjalnego na tę okazję... znowu, ale to nic. Na pewno coś wymyślę. Prowadzę bloga już ponad pół roku...

Dużo słońca

Afrykański

Wyczesany ;)

Dziewczęcy (fioletowo-różowy)

Apokaliptyczny

Magiczny

Standardowy

Jakby nie zachód

Tęczowy

Jak malowany

Znów niebo się pali

Tylko słońce... dziwny jakiś

 Piosenka: wasza ulubiona

Takie tam wydarzenia w punktach :p

 Hejka!

•  Piszę post po poście. Już kiedyś tak miałam. Nie będzie to tematyczny wpis. Po prostu chcę się rozpisać.

•  Dzisiaj wybiło mi na YouTube 10 subskrypcji.Chciałabym zrobić z tej okazji jakiś film specjalny.

•  Postanowiłam, że będę robić miniaturki na bloga żeby ładniej to wyglądało w wersji na komórki. Niestety nie mogę jeszcze ustawiać miniaturek na Youtube`a. 

•  Mam już całkowity pomysł na filmik halloweenowy.

•  Już niedługo (obiecuję) pojawi się post z wywiadem, o którym wcześniej mówiłam

•  Postaram się być systematyczniejsza... taa który raz już to mówię?

•  Moje kuzynki dowiedziały się o kanale, ale dobrze to przyjęły i mówiły, że mam fajne filmiki, bo w sumie co innego miały powiedzieć prawda?

•  Lubię październik :)

•  Wczoraj sobie ściągnęłam nowe piosenki na telefon i dzisiaj idąc i wracając ze szkoły przesłuchałam sobie 5 z nich.

•  Ostatnio bardzo przemówiła do mnie piosenka Lost Frequencies ft. Janieck Devy "Reality" i mimo że nie słucham popu to zdecydowanie jej tekst... ach... piękny. 

•  Jutro idę do szkoły na 9:35 :)

•  Zrozumiałam temat z matematyki...

• Myślę, że piosenka Was przekona.